Rökræður bannaðar

Það er illa komið fyrir fólki sem treystir sér svo illa til að rökstyðja skoðanir sínar að það þarf að banna rökræður, úthýsa allri skynsamlegri umræðu.

Það er áhugavert, en kannski ekki upplífgandi, að velta fyrir sér hugarheimi, og geðheilsu, einstaklinga sem safnast saman í afkimum internetsins til að níða niður annað fólk, að því er virðist einungis í þeim tilgangi að fá útrás fyrir eigin brenglun. 

Níða Jón Steinar á lokuðu vefsvæði

Hönnuð hálmstrá

Borgin er svo sannarlega ekki á neinu nástrái þegar hún getur keypt sérhönnuð og "höfundarréttarvarin" strá til að planta í kringum nýja fína braggann. Og stráin eru auðvitað mikilvægt tákn um slóðahátt meirihlutans við grasslátt - svona lítur bragginn einmitt út eins og aldrei sé slegið í kringum hann.

Svo tekur steininn úr þegar foringinn grípur það hálmstrá að þykjast koma af fjöllum og aldrei hafa vitað af sukkinu sem hann sjálfur ber alla ábyrgð á.

---------

Nú væri ráð að einhver dugandi garðyrkjumaður vippaði sér einhvern daginn út að bragga og snyrti aðeins til í kringum hann. Hann er nefnilega hálf draslaralegur með þennan punt upp við alla veggi.

„Allt skal upplýst“

Þetta er ekki háskóli

Háskóli er brjóstvörn tjáningarfrelsis. Stofnun sem lætur sig hafa það að reka starfsmann fyrir að lýsa fremur meinlausum persónulegum skoðunum á spjallþræði er ekki háskóli.

Kristinn biður konur afsökunar

Glæpastarfsemi

Það er ömurlegt til þess að vita að íslensk fyrirtæki skuli koma fram við erlenda starfsmenn nánast eins og mansalshringir meðhöndla kynlífsþræla. Þar er einmitt sami leikurinn leikinn: Búin til skuld úr loftinu einu (hér er það kallað "atvinnuleyfi"), laun vangoldin, okrað á húsnæði og þar fram eftir götunum.

Þetta fólk ætti að skammast sín og það hlýtur að vera einhver lagaleg leið til að taka á svona glæpastarfsemi, því annað er þetta ekki.

„Í sömu gildru og hundruð annarra“

Af hverju ...

... þarf eftirlitsstofnun á borð við Samgöngustofu "samskiptastjóra"? Hvað í ósköpunum gerir hann? Er tilgangurinn kannski sá einn að forða forstjóragreyinu frá því að verða sér til skammar í fjölmiðlum?

Og það má spyrja sömu spurningar um margar fleiri slíkar stofnanir. Það virðist ávallt fjárskortur þegar fjármagn þarf til góðra verka, en þegar ráða þarf athafnalitlar silkihúfur með lítt skilgreind hlutverk til ríkisstofnana virðist nóg til af peningum.

Gagnrýna geðþóttaákvarðanir og seinagang

Er þetta raunhæft?

Víkurskarð getur verið ófært fáeina daga á ári. Þá mun fólk nota Vaðlaheiðargöng. En hvað um afganginn af árinu?

Vaðlaheiðargöng stytta leiðina um 16 km. Það tekur um tíu mínútur að keyra þá vegalengd á 90 km. meðalhraða. Bensínkostnaður á fólksbíl kannski um 300 kall.

2000 krónur til að spara 300 kall? Örugglega ekki!

-----

Berum þetta aðeins saman við Hvalfjarðargöngin: Þar styttist leiðin um 42 km. Það sparar um hálftíma í akstri og bensín upp á tæpan 800 kall. Stakur miði kostar þúsundkall. Með tíu miða korti kostar ferðin 635. Þannig kemur ökumaður út á sléttu bara út frá bensínkostnaði. En í Vaðlaheiðargöngum reytist af honum 1700 kall á leiðinni í gegn. Ekki spennandi!

-----

En setjum sem svo að fólk sé í vinnunni og þurfi að verðleggja tímann líka. 2.000 á tíu mínútur gerir 12.000 á klukkutíma. 

Fyrir lögmann með 30 þúsund á tímann gæti verið þess virði að fara göngin. Það byggir þó á því að hann geti ekki notað aksturstímann til að velta fyrir sér einhverju dómsmáli.

Fyrir pípara með tíu þúsund á tímann er það alls ekki þess virði.

Þá er bara spurningin, hvað tekst að plata marga lögfræðinga í gegnum þessi göng?

Rukkaðir um tæp tvö og sex þúsund

Hvað um erlendar fjárfestingar?

Ef lífeyrissjóðir mega ekki fjárfesta í fyrirtækjum sem greiða stjórnendum hærri laun en almennum starfsmönnum merkir það ekki aðeins að þeir verði að hætta að fjárfesta í íslenskum fyrirtækjum. Þeir verða líka að hætta að fjárfesta í erlendum fyrirtækjum, því varla er það neitt betra að stjórnendur þeirra fái hærri laun en almennir starfsmenn. Og þar eru nú gjarna launin langtum hærri en hérlendis.

Svo er auðvitað spurning hvort ekki verði eitt yfir alla að ganga og þurfi þá að setja bæði stjórnendur lífeyrissjóðanna og ekki síður verkalýðsleiðtogana sjálfa á lágmarkslaun svo þeir séu ekki að taka laun "sem ekki eru boðin al­menn­um starfs­mönn­um" sem þeir starfa í umboði fyrir?

Í alvöru talað: Er það ekki skylda lífeyrissjóða að fjárfesta í því sem gefur sem besta ávöxtun, til hagsbóta fyrir sjóðfélagana? Ef stjórnarmenn fara að vinna eftir einhverri prívat öfundarpólitík eru þeir þá ekki einfaldlega að bregðast sjóðfélögunum?

Eru öfund, hræsni og yfirdrepsskapur mannkostir að áliti þessara verkalýðsforkólfa?

Lífeyrissjóðir fjárfesti ekki í siðlausum fyrirtækjum

"Óvenjuleg" frávik ekki mjög óvenjuleg, eða hvað?

Það er greinilegt að skilningur fólks á hugtakinu óvenjulegt er stundum - ja - óvenjulegur.

Bragginn kostaði nær þrefalt það sem hann átti að kosta (og var nú vel í lagt fyrir húsakynni sem herinn var vanur að hrófla upp á fáeinum dögum á sínum tíma).

Mathöllin fór eitthvað álíka fram úr áætlun. En enginn hefur enn spurt hvað gæðingar borgarstjórans greiða í leigu þar.

Svo er það þingfundurinn - á nú ekki að vera svo flókið að drasla þinginu upp í rútu og keyra það á Þingvelli. En það mátti ekki kosta undir 90 milljónum samt. En þá má auðvitað ekki gleyma því að það þarf vissa útsjónarsemi þegar menn þurfa að úthýsa dagsbirtunni utandyra á miðju sumri :)

"Óvenjulegu" frávikin eru eiginlega bara orðin regla frekar en undantekning!

Umframkostnaður bragga óvenjulegt frávik

Á ekki þingið fjarfundabúnað?

Ef tilgangur fundarins var sá einn að ræða stuttlega, og skrifa síðan undir, einhverjar ályktanir, sem þegar var búið að semja, hvers vegna var þá ekki bara haldinn fjarfundur?

Sjálfur hef ég árum saman unnið mikið með fólki víðsvegar um heiminn og yfirleitt eru nú verkefnin talsvert flóknari en að samþykkja fyrirframsamdar ályktanir. Það er samt alger undantekning ef ég þarf að ferðast til að vinna þessi verkefni. Ég notast aðallega við Skype, sem virkar yfirleitt bara mjög vel, hvort sem mótaðilinn er í Bandaríkjunum, Frakklandi, Indlandi eða Ástralíu - eða þá á öllum þessum stöðum samtímis.

Einfalt, fljótlegt og kostar ekki krónu!

En fólk sem þarf að lýsa upp fundarstaði sína fyrir 20 milljónir, utandyra um hásumar, getur auðvitað ekki verið þekkt fyrir slíkt. Það er vitanlega bara hallærislegt.

Og þá koma heldur engir dagpeningar!

„Þetta var rán­dýr ferð“

Einkaritarinn í pólitík?

Er það við hæfi að einkaritarar forstjóra sjúkrastofnana séu í bullandi flokkapólitík, markandi stefnu hingað og þangað eins og enginn sé morgundagurinn?

Svona yfirlýsingar vekja svo sannarlega upp áleitnar spurningar um hvað er í gangi á þessari stofnun. Og það er svo sannarlega ekki á það bætandi!

Ekki framsækin sáttatillaga