En nýtt bændakyn?

Ég man ekki betur en meginréttlæting þess að meina Íslendingum að kaupa erlendar landbúnaðarafurðir sé sú, að það sé menningarlega mikilvægt að viðhalda íslenskum landbúnaði. Eru ekki búfjárkynin hluti af þeim menningararfi, eða hvað?

Ef smávægilegur munur á framleiðslukostnaði nægir til að skipta um kúakyn, er þá ekki enn betra að beina sjónum að landbúnaðarkerfinu í heild, hætta framleiðslu hér, flytja vörurnar inn og skipta þannig einfaldlega um bændakyn?

Nýtt kúakyn gæti sparað rúman milljarð á ári

Athugasemdir

[Þorsteinn Ásgeirsson (Icerock), 22.10.2007 kl. 21:50]

Ég hef heyrt enn betri kenningar, þar sem það er talið hagkvæmara að flytja inn mjólk frá útlandinu og bændurnir geti flutt á mölina og selt allt draslið.

En mig grunar að þeir aðilar sem leggja svona eðalkenningar á borðið fyrir fólki sem er að reyna að vinna fyrir lyfibrauðinu, séu þeir sömu sem vilja einkavæða (selja) mjólkurkúnna okkar ,, Orkuna"

[Fannar frá Rifi, 22.10.2007 kl. 22:03]

Ný mjólk og útlenskum kúm. ódýrar í rekstri og framleiða mikið magn. ódrekkanlegt með öllu.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 23.10.2007 kl. 02:23]

Heyr heyr. Þökk fyrir þessa þörfu ábendingu Þorsteinn , sem menn virðast ekki koma auga á. Þetta eru orð í tíma töluð og vonandi að þau veki menn upp af Þyrnirósarblundi sínum gagnvart landbúnaðarkerfinu og meðvirkninni.

[Elvar Eyvindsson (IP-tala skráð) 23.10.2007 kl. 12:12]

Góðan dag bloggarar

Ég er undrandi á þessum orðum sem menn láta falla um mig og mína stétt.  Mér finnst sumt sem sagt er frekar ósmekklegt. 

Ég hélt að allir yrðu fegnir ef bændur reyna að lækka framleiðslukostnað.  Er ekki verið að tala um að það þurfi að flytja inn mjólkurvörur til að lækka verð hér?  Með hvaða ráðum eigum við að bregðast við því?  Með hvaða ráðum eigum við að bregðast við því að laun og afkoma alls almennings er að hækka (sem betur fer), ef okkar laun eiga að fylgja með?  Með hvaða ráðum eigum við að bregðast við því að vaxandi þrýstingur er á að ríkisstuðningur lækki?  Við höfum ýmis ráð s.s. að stækka búin, hagræða o.s.frv.  Þetta hefur allt verið í gangi og hægt að sjá að þessar vörur hafa hækkað minna á undanförnum árum en flestar aðrar. 

Við erum að fikra okkur af stað í útflutningi á vissum afurðum og lofar sú byrjun bara góðu og gæti orðið vísir að einhverju meira.

Hver segir að mjólk verði vond úr þessum kúm sem éta Íslenskt fóður að mestu leyti, anda að sér Íslensku lofti og drekka Íslenskt vatn?  Það hefur ekki einusinni verið leyft að gera tilraun.  Og annað, auðvitað verða þessar kýr Íslenskar.  Hvaðan haldið þið að það kyn sé annars ættað???

Hver segir að gamla Íslenska kynið geti ekki haldið velli ef neytendur vilja frekar drekka þannig mjólk (sem ég tel nú að verði eins)?

Ps.  Hver eru laun hagfræðinga á Indlandi eða í Póllandi?  Væri skoðandi að flytja svoleiðis vinnuafl inn til landsins í sparnaðarskyni (Þetta heitir að gjalda rauðan belg fyrir gráan)?

Margt fleira er hægt að segja, en ég læt þetta gott heita

Elvar Eyvindsson, mjólkurframleiðandi

[Þorsteinn Siglaugsson, 23.10.2007 kl. 20:18]

Kæri Elvar,

Takk fyrir ádrepuna. Ég stend við orð mín um menningarlegt gildi íslenska kúakynsins og vísa til stuðnings máli mínu í sjálfan Guðna Ágústsson, en honum finnst íslenskar kýr líka sætar!

Hugmynd þín um innflutning hagfræðinga er mjög góð. Það mætti vel athuga að flytja þá inn og setja t.d. í Seðlabankann. Þá kæmu kannski ferskar hugmyndir þar inn, vextir myndu lækka, traktorar lækka, bændur spöruðu þá umtalsverðan fjármagnskostnað og gætu slappað af með kúnum sínum úti á túni í stað þess að velta fyrir sér að svíkja þær fyrir einhverjar kratabeljur úr Svíþjóð!

[Elvar Eyvindsson (IP-tala skráð) 23.10.2007 kl. 21:49]

Já ég get að vissu leyti verið sammála því.  Held þó að nær sé að tala um sveita- eða dreifbýlismenningu sem gott er að varðveita.  Tryggasta leiðin til að útrýma henni er að koma í veg fyrir framþróun. 

Það er ekki víst að allir bændur vilji vera fornminjaverðir eða einhverjir menningarfulltrúar.  Sumir eru þeirrar skoðunar að ýmis konar landbúnaður geti þrifist hér á þokkalega eðlilegum grunni.  Starfssemi sem sinnir þörfum markaðarins, starfssemi sem getur greitt eðlileg laun og fylgir nútímanum.  Það er amk. varla hægt að sitja undir eilífum barsmíðum vegna hárra verða og styrkja (sem má deila um hvort séu styrkir til bænda), á sama tíma og fólk vill ekki leyfa greininni að þróast í þá átt sem það virðist vilja í öðru orðinu.  Það er svipað og að heimta það að maður keppi í boxi handjárnaður. 

Í raun er nú aðeins verið að tala um að hraða kynbótum.  Í stað þess að ná þessu marki á 100 árum (á meðan önnur kúakyn hafa náð enn lengra), er þetta gert hraðar. 

Með góðri kveðju