Sautjánda öldin og sú tuttugasta og fyrsta - hvað hefur breyst?

Sautjánda öld:

Ef grunur um galdra er til staðar verður að brenna nornina strax. Annars gæti hún valdið stórkostlegu tjóni.

Eru galdrar til? Er eitthvað annað sem gæti hafa valdið því að kýr nágrannans dó? Það er algert aukaatriði. Það trúa því allir að galdrar séu til.

Tuttugasta og fyrsta öld:

Ef einhver er gripinn án grímu verður að handsama hann strax. Aðeins þannig náum við tökum á veirunni.

Er mögulegt að útrýma bráðsmitandi veirusjúkdómi með því að bæla hann niður tímabundið? Það er algert aukaatriði. Það trúa því allir að það sé hægt.

Það hefur ekkert breyst. Í báðum tilfellum missti fólk sjónar á náttúrulögmálunum. Og þá getur allt gerst.

 

„Svo mikið kjaftæði“

Athugasemdir

[Sigurður Antonsson, 3.11.2020 kl. 00:33]

Hræðslan og innilokunin er að koma upp á yfirborðið. Börn og ungmenni lokuð inni í heimi þar sem risa kónguló skríður á loftum og veggjunum. Lokaður manngerður heimur, síma og tölvu, grímur í skólum. Saga Kafka sögð í byrjun seinustu aldar er að endurtaka sig. Skrímslið. Hamskiptin. Kafka vann á tryggingaskrifstofunni á daginn og skrifaði "dagbók" a kvöldin.

Tuttugasta og fyrsta öldin byrjaði með Réttahöldunum og nú virðist sem tímar þöglu Kóngulóarinnar sé að renna upp.

[Magnús Sigurðsson, 3.11.2020 kl. 06:26]

Það verður að brenna "nornina" en hún er ekki sú sem vafrar um grímulaus. Galdur er einbeitt athöfn með ákveðin tilgang  sem hægt er að senda á ákveðinn stað og halda þannig við með hugsunum af annarra. Einfaldast er að slökkva á símanum og sjónvarpinu til að gera galdra 21. aldarinnar að engu.

[Þorsteinn Siglaugsson, 3.11.2020 kl. 23:25]

Það er vel til fundið að nefna Kafka í þessu samhengi Magnús. Maður ætti eiginlega að fara að lesa Réttarhöldin aftur.