Betra að láta fiskinn í friði?

Það er vægast sagt furðuleg aðgerð að skerða aflaheimildir útgerða sem selja ferskan fisk á erlendan markað. Ferskur er fiskurinn verðmætastur og skilar því langmestum gjaldeyri í þjóðarbúið. Unninn, frystur fiskur er verðminni.

Sjónarmiðið þarna að baki er væntanlega að skapa atvinnu með því að rýra verðgildi vörunnar áður en hún er seld. Það kann að hljóma kaldranalegt, en margt bendir til að hagkvæmara sé að flytja fiskinn út og greiða þeim sem annars hefðu unnið hann fyrir að sitja heima og láta fiskinn í friði.

Svona aðgerðir eru því miður fjarri því að vera einsdæmi. Óhagkvæm atvinnustarfsemi í boði ríkisvaldsins hefur verið hornsteinn í atvinnustefnu íslenskra stjórnvalda um árabil og skiptir þá ekki máli hvaða flokkar sitja við völd.

Mótmælir kvótaskerðingu vegna útflutnings

Athugasemdir

[Þorbjörn Víglundsson (IP-tala skráð) 14.12.2009 kl. 17:22]

Það er ánægjulegt að sjá menn hér á moggablogginu tala fyrir því að við Íslendingar séum með sjálfbæran sjávarútveg. Ég er einmitt sammála þér í því að skerðing kemur ekki niður á neinum nema okkur sjálfum því það er skert um 5% sem annars yrðu veidd. Þetta auk þess lækkar laun sjómanna um 5%, minnkar innkomu útgerðarinnar um 5 % svo að ekki verða greissir skattar ef þessum 5 %.

En varðandi markaðsmál á Íslenskum fiski úti í Englandi þá veist þú betur en margir aðrir að aðal driffjöðrin innan markaðsgreinarinnar er framboð og eftirspurn. Ekki flókið en vefst fyrir ráðamönnum á tímum. Eigum við ekki alveg eins að fullvinna álið okkar.....