Geymsluþol skötu!

Kæst skata er samkvæmt skilgreiningu ávallt komin fram yfir síðasta söludag, fyrir löngu síðan. Það er nú einmitt ástæðan fyrir því að fólk kaupir hana. Kæst skata er einfaldlega fiskur sem er orðinn úldinn - samkvæmt öllum venjulegum skilgreiningum ónýtur matur.

Og hvers vegna í ósköpunum ætti að þurfa að sækja um leyfi hjá einhverri stofnun til að láta skötu eða hákarl úldna, og kannski pissa á hann við og við, eða til að hengja upp fisk til að fá hann siginn eða harðan?

Er það til að stofnunin geti rukkað fyrir, svo hún hafi aura til að borga öllum upplýsingafulltrúunum?

Það á einfaldlega bara að hætta þessari vitleysu. Ef einhver vill selja öðrum ónýtan mat og kaupandinn vill láta hann ofan í sig er það bara þeirra mál. Eða hvað á að geta komið fyrir skötuhræið sem gerir það eitthvað ókræsilegra eða meira heilsuspillandi en það er þegar orðið?

Fundu að fjölmörgu hjá Fiskikónginum

Athugasemdir

[G. Tómas Gunnarsson, 17.12.2020 kl. 01:51]

Kæst skata hefur aldrei verið til fyrir æskilegan neysludag.  Ekki í mínum heimi alla vegna.

En hvað aðrir láta ofan í sig er ekki mitt vandamál.  Reyndar er alltaf verið að brýna fyrir öllum að vel sé hægt að neyta matvæla langt fram yfir síðasta söludag.  Annað sé matarsóun.

Sjálfur tel ég mig eiginlega aldrei heppnari en þegar ég rekst á lund sem hefur verið lækkuð í verði, vegna þess að hún er að "renna út".

En það er vandlifað í þessari veröld.

Auðvitað sjá allir að það að verka harðfisk hlýtur að krefjast margvíslegra leyfa og athugana.  Hafa ekki eiginlega allir þeir sem neytt hafa harðfisks í gegnum aldirnar dáið fyrr eða síðar?  Líklegast þarf að herða eftirlitið og láta því í té meira fé.

[Magnús Sigurðsson, 17.12.2020 kl. 05:10]

Það undarlegt að þeir sem aldrei hafa haft kunnáttu til að meðhöndla mat geti haft vit fyrir öðrum hvað sé leyfilegt að hafa til sölu með því einu að rýna í reglugerð sem á ekki við matinn.

Eins er það þannig, -og á það á reyndar bæði við um skötu og hákarl hef ég heyrt og lesið, -að það getur verið lífshættulegt að éta þann mat ókæstan, sem sumir kalla skemmdan. Síðasti söludagur er ekki til í því sambandi

Sú besta skata sem ég hef smakkað var búin að standa í salti í þrjú ár, en hún hafði gleymst i saltstæðu að menn héldu. Sá matur fór einstaklega vel í maga.