Hvílíkt þvaður!

Hér má sjá þróun dauðsfalla á Bretlandi frá upphafi faraldursins. Eins og sést eru þau nánast engin nú. Hversu langt ætlar veruleikafirringin að ganga?

„Þau hafa misst tökin á faraldrinum“

Athugasemdir

[Tómas Ibsen Halldórsson, 7.9.2020 kl. 11:31]

Sæll Þorsteinn

Í viðtengdri frétt segir: Alls er 41.551 fall­inn frá vegna veirunn­ar í Bretlandi. Af um 67milljón manns, íbúafjöldi Bretlands, eru það 0,062% sem hafa látist, sem er um það bil sami fjöldi og deyr úr flensu árlega þar suðurfrá. Fróðlegt væri að vita hversu margir hafi látist af öðrum umgangspestum.

[Þorsteinn Siglaugsson, 7.9.2020 kl. 13:25]

Já, þetta er væntanlega svipað. Það er líka athyglivert að í Svíþjóð, þar sem sóttvarnaraðgerðir voru langtum minni en á Bretlandi, er hlutfallið mjög svipað.

Á 16. og 17. öld trúðu nánast allir því að nornir stunduðu gandreiðar til að taka þátt í skuggalegum samkomum með djöflinum. Jafnvel virtir fræði- og vísindamenn voru algerlega sannfærðir um þetta, enda var það margsannað, með vitnisburði galdranornanna sjálfra, oftast undir pyndingum en stundum trúðu þær þessu sjálfar og engin þörf á pyndingum.

Fáeinum prestum datt í hug að reyna að fylgjast með samkomunum, sem samkvæmt framburði þeirra ákærðu fóru fram oft vikulega á tilteknum stað og tíma, en gripu alltaf í tómt. Einn fór meira að segja heim til nornar, fylgdist með því þegar hún makaði á sig nornamaukinu og flaug síðan upp um strompinn og fór að hitta skrattann. En málið var bara að hún lá í bælinu allan tímann. Hún gat samt sagt prestinum mjög nákvæmlega frá öllu sem fram fór. Þessi prestur hefur eflaust misst trúna á vitleysuna, en væntanlega ekki sagt mörgum frá því, enda lá dauðarefsing við því að trúa ekki á galdra. 

Af hverju að líkja þessu saman? Er ég að segja að kórónaveiran sé ekki til? Nei, það er ekki ástæðan. Meginástæðan er sú að það sem gerðist þá var að fókusinn brenglaðist. Allt í einu voru galdranornir og púkar, sem fólk trúði í sjálfu sér alveg að væri til á miðöldum, en enginn hafði sérstakar áhyggjur af, orðin að undirrót alls ills og eina markmiðið var að drepa þetta niður. Nákvæmlega það sama er að gerast núna, fókusinn er allur á fjölda smita af kórónaveirunni. Það skiptir varla einu sinni lengur neinu máli hversu margir deyja úr henni. Allur fókusinn er á að reyna að hindra þessi smit. Og þá er öllu til fórnandi. Jafnvel þótt spár SÞ bendi til að allt bröltið muni kosta níu milljón manns hungurdauða á þessu ári er það bara aukaatriði. Smit af veirunni eru allt sem skiptir máli, rétt eins og allt sem skipti máli í galdrafárinu var að handsama nornirnar og kveikja í þeim.