Eitthvað annað

Það var athyglivert að fylgjast með skoðanaskiptum þáttarstjórnanda og stjórnmálaleiðtoga í Kastljósinu í kvöld þegar kom að umræðu um ríkisrekstur. Stjórnandinn gekk hart fram í að spyrja Steingrím og Ómar hvað ætti að koma í staðinn fyrir ríkisrekna stóriðju. Þegar Steingrímur benti á bjórverksmiðjuna á Árskógsströnd og fiskréttaframleiðslu í Kelduhverfi sem dæmi um að hægt væri að aðhafast eitthvað án þess að fá til þess ríkisábyrgð hnussaði stjórnandinn að það væri munur á 7 og 700 störfum.

Hvað er eiginlega að fólki sem dettur í hug að spyrja með þessum hætti? Trúir það því í alvöru að engin atvinnusköpun geti átt sér stað í landinu nema hún sé niðurgreidd af skattgreiðendum? Og hvers vegna kemur talsmönnum frjáls atvinnulífs aldrei í hug að benda bara á þá einföldu staðreynd að einungis fáein prósent vinnandi fólks í landinu starfar í niðurgreiddum atvinnugreinum á borð við álframleiðslu, járnblendi og annað slíkt. Er ekki einfalda svarið við spurningunni um hvað eigi að gera í staðinn það, að benda á öll fyrirtækin sem ekki njóta opinberra styrkja, sjávarútveginn, fjármálageirann, matvælaframleiðsluna, tryggingafélögin, smásöluverslunina ... og spyrja á móti: Ef eina leiðin til að skapa atvinnu er með ríkisstuðningi hvers vegna starfar þá meginþorri manna í landinu ekki í ríkisstyrktum fyrirtækjum?

Steingrímur: forsætisráðherra hreytir ónotum í kjósendur