Réttmæt varfærni eða fordómar?

Það er eðlilegt að spurningar vakni þegar nýr fjárfestir frá landi sem margir óttast vill kaupa hér stórt landsvæði. Rétt er að áður en kaupin verða samþykkt verði leitast við að svara slíkum spurningum.
Margt af því sem varpað hefur verið fram í umræðunni ber hins vegar sterkan keim af fordómum, þekkingarleysi og nesjamennsku.

Dæmi:
Spurt er hvers vegna maðurinn þurfi allt þetta land, ætli hann aðeins að byggja hótel. Sá sem vill bjóða upp á safariferðir í Afríku veit að hótelið hans er lítils virði nema tryggður sé aðgangur að stóru landsvæði með villtu dýralífi. Sama á við um þann sem vill bjóða upp á dvöl á ósnortnu svæði. Kínverjinn veit vafalaust að tryggi hann sér ekki svæðið væru innfæddir vísir til að fara að koma þar upp einhverjum vonlausum verksmiðjum, virkjunum eða einhverju slíku til að tapa á. Með því að eiga svæðið sjálfur hindrar hann slíkt.

Spurt er hvort ekki sé gruggugt að vilja fjárfesta í hálfgerðri eyðijörð lengst uppi á heiði. Þannig spyrja þeir sem skilja ekki að verðmæti eru fleira en fiskur og ál. Kínverjinn er alvöru kaupsýslumaður og ferðafrömuður og veit að auðnir og ósnortið land verður aðeins verðmætara eftir því sem jörðin verður þéttbýlli.

Spurt er hvort kínversk stjórnvöld séu með þessum kaupum að tryggja sér yfirráð yfir væntanlegum siglingaleiðum um norðurhöf. Ja, höfnin á Grímsstöðum er greinilega strategískt staðsett!

----------

En eiga þá efasemdir engan rétt á sér? Jú, vissulega er eitt sem rétt er að velta alvarlega fyrir sér: Kínverjar þurfa leyfi stjórnvalda heima fyrir til að fjárfesta. Væntanlega geta þau þá líka skipað þeim að hypja sig verði þau ósátt við landið sem fjárfest var í. Við þurfum því hugsanlega að forðast að verða of háð kínverskum fjárfestingum til að slíkir hagsmunir fari ekki að hafa áhrif á afstöðu okkar, t.d. til þeirra mannréttindabrota sem kínversk stjórnvöld stunda grimmt. Með öðrum orðum, við þurfum að forðast að selja samvisku okkar.

Gæti þurft að hætta við kaupin

Athugasemdir

[Stefán Júlíusson (IP-tala skráð) 2.9.2011 kl. 11:30]

Já, ég held að hann ætli að byggja þarna höfn fyrir stór flutningaskip.  Höfnin verður þá kínverskt yfirráðasvæði.

Ég held að þetta sé frekar vanþekking.  Ekki í neikvæðum skilningi.  Við getum ekki vitað allt en stundum er betra að kynna sér málin áður en að afstaða er tekin. 

[Magnús Ágústsson, 2.9.2011 kl. 11:36]

Fyrir mér er málið mjög einfalt Landið miðin og auðlindir eiga að vera í eigu Íslendinga 

[Ransý (IP-tala skráð) 2.9.2011 kl. 12:09]

það væri betra að byggja bara Loftkastala á Grimstöðum á Fjöllum  !  og vonandi verður það ekki öðruvisi ! En greinilegt að flestir Islendingar koma af "FJÖLLUM " , og horfa aðeins á einhverja peningaseðla þegar talað er um þetta Kinverja mál sem reyndar er komið á "Hold " i bili allavega

[Gunnar (IP-tala skráð) 2.9.2011 kl. 12:17]

Þyrfti hann ekki að fá leyfi frá stjórnvöldum ef hann ætlaði að fara í einhverjar framkvæmdir, s.s. byggingarleyfi? Ef svo er, er hægt að stoppa það af á seinna stigi, ef hann ætlar í einhverjar framkvæmdir sem Íslendingar kunna að mislíka.

Hann var þegar búinn að lýsa því yfir að hann væri tilbúinn til að falla frá vatnsréttindum á landinu, svo það ætti ekki að vera issue(annars spyr ég mig þar sem allir eru að panica yfir þeim, voru vatnslögin ekki kláruð af? Eiga landeigendur enn vatnið sem finnst á landareigninni?).

Mér finnst leiðinlegt hvernig þetta allt hefur gengið. Ef einhver er nógu helvíti vitlaus til að láta sér detta í hug að fjárfesta á Íslandi er það algjörlega skotið í kaf.

[Heimir Hilmarsson, 2.9.2011 kl. 12:27]

Auðlindir þjóðarinnar eiga að vera í þjóðareign.

Ég sé ekki alveg hvort það er endilega verra hvort það er Kínverji eða Íslendingur sem á jörðina ef hún er á annað borð í einkaeign.

Mín skoðun er hins vegar sú að jörð á aldrei að vera í einkaeign. Jörð á að vera sameign þjóðarinnar og það eiga aðrar auðlindir okkar að vera einnig.

Hins vegar til þess að koma að miklu leiti til móts við þá hagsmuni sem felast í eignarjörð þá tel ég eðlilegt að einstaklingar geti gert langtíma leigusamning til nýtingu jarðar og geti þá ráðstafað jörð sinni að mestu leiti eins og um eign sé að ræða, nema auðvitað ekki selt hana. Samningar gætu verið til 40 eða 80 ára, jafnvel lengur en þó þannig að leigusamningur sé ekki framseljanlegur. Þá skila menn inn þeim jörðum sem þeir ekki ætla sér að nýta.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.9.2011 kl. 13:49]

Mér skilst að til dæmis í kínverska sendiráðinu í Reykjavík geri þeir bara það sem þeim sýnist, sæki ekki um leyfi og komi ekki við hvað nágrannar þeirra segja.  Ef stjórnvöld í Kína standa bak við þetta, sem reyndar er ekki vitað, erum við þá ekki í vondum málum. Ég er sammála Ögmundi allt kapp er best með forsjá.

[Þorsteinn Siglaugsson, 2.9.2011 kl. 14:51]

Þakka athugasemdirnar. Greinilegt að um þetta eru mjög skiptar skoðanir. Varðandi orð Heimis um eignarhald á landi óttast ég nú að ef ekki væri hægt að eiga land gætu afleiðingarnar orðið slæmar. Land er þess eðlis að skynsamleg nýting þess kallar á langtímahugsun. Hver myndi t.d. rækta upp skóga þyrfti hann að skila inn jörðinni eftir 40 ár. Ég fæ heldur ekki séð hvers vegna ætti að banna mönnum að eiga land. Hverju væri náð fram með því umfram það að banna mönnum t.d. að eiga hús, bíla, fyrirtæki eða skip?

[Stefán Júlíusson (IP-tala skráð) 2.9.2011 kl. 14:53]

Margir gleyma því að hús eru á landi.  Það merkir að þeir eru einnig landeigendur.  Húsnæði svífur ekki í lausu lofti.

[Þorsteinn Siglaugsson, 2.9.2011 kl. 14:56]

Rétt Stefán. Reyndar hafa margir lóðirnar á leigu. En þá eru samningarnir endurnýjanlegir nánast út í það óendanlega og því eiginlega ígildi eignar. Á Borneo byggja menn húsin aftur á móti á prikum sem sett eru niður í mýrina. Spurning hvernig er með eignarhaldið á mýrinni undir :)

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.9.2011 kl. 14:58]

Fyrir allmörgum árum man ekki hve mörgum bjuggu tvær systur mínar í Vejle í Danmörku, þar er túristavænt svæði.  Einn daginn vöknuðu danir upp við vondan draum og sáu að þjóðverjar voru búnir að kaupa upp allar lóðir sem snéru að ströndinni.  Þeir afgirtu sín svæði og danir komust ekki að.  Þeir settu þá afturvirk lög um að banna útlendingum að eiga danskt land.  Veit ekki hvernig þeir komust upp með þetta, sennilega hafa þeir þurft að kaupa landið aftur af matsverði. Síðan þá vilja þeir ekki selja útlendingum land.  Brennt barn forðast eldinn.

[Þorsteinn Siglaugsson, 2.9.2011 kl. 15:05]

Ég efast nú reyndar um að Danir geti bannað mönnum að selja útlendingum land, hindra ekki reglur ESB slíkt? Ef Þjóðverjar girða lóðirnar sínar af, geta þá ekki Danir sjálfir gert það sama? Einfaldasta lausnin á slíku er auðvitað að banna mönnum að girða sjávarlóðir af eða skylda þá til að veita fólki aðgang að ströndinni, ekki að banna Þjóðverjum að kaupa lóðir.