Vonum það besta ...

Í ljósi efnahagsástandsins hljótum við auðvitað að vona af öllum kröftum að þessari nýju stjórn takist að gera þær ráðstafanir sem nauðsynlegar eru til að hindra algjört hrun efnahagslífsins.

Í stjórnarsáttmálanum er fátt nýtt að sjá og erfitt að sjá einhvern sérstakan mun á pólitískri stefnu þessarar stjórnar og hinnar fyrri. Hér eru sömu áherslurnar á að bjarga þurfi fyrirtækjunum, létta heimilunum róðurinn og svo að sjálfsögðu gamla atvinnubótavinnan, sem hefur einmitt verið kjarninn í efnahagsstefnu undangenginna "hægri"-stjórna líka.

Nýir ráðherrar sem ekki hafa flokkspólitískra hagsmuna að gæta munu vafalaust geta veitt umtalsvert aðhald. Þar held ég sérstaklega að viðskiptaráðherrann muni skipta máli, enda verður Gylfi að gæta að akademískri virðingu sinni.

En meginatriðið nú er að við taki stjórn sem er samstíga og getur haldið sjó fram að kosningum. Við hljótum að vona að svo verði, þótt auðvitað óttist maður líka það versta - þ.e. svipað ástand og í síðustu stjórn.

Stjórnarskiptin vekja athygli