Eitthvað er þetta einkennilegt!

Svo virðist sem flestir lögfræðingar séu sammála um að ekki sé hægt að skilgreina eignarrétt þjóðarinnar á fiskimiðunum. Jafnframt hefur verið bent á að erfitt sé að skilgreina eignarrétt á þeim yfirleitt. Samkvæmt þessu hafa menn einfaldlega hlaupið á sig þegar stjórnarsáttmálinn var gerður. Tilgangurinn með því að setja inn í stjórnarskrá ákvæði um "þjóðareign" á fiskimiðunum hefur væntanlega verið sá, að tryggja til frambúðar að stjórnvöld á hverjum tíma geti tekið ákvarðanir um fiskveiðistjórnun og / eða úthlutun kvóta án þess að hefðarréttur útgerðarmanna hamli því. Það er eðlilegt sjónarmið. Ég átta mig hins vegar ekki á því hvers vegna það þarf endilega að gerast með því að skilgreina fiskimiðin sem þjóðareign. Er ekki einfaldast að setja í stjórnarskrá ákvæði um að óheimilt sé að afhenda, gefa eða selja, réttinn til nýtingar fiskimiðanna - nýtingarrétt en ekki eignarrétt - til einstaklinga eða fyrirtækja til frambúðar?

Geir segir enga niðurstöðu komna í auðlindamálið