Á ekki að snúast um Ísrael

Það má vissulega gagnrýna ísraelsk stjórnvöld fyrir margt. En það þýðir ekki að rétt sé að snúa þeim sterka boðskap sem finna má í lagi Hatara upp í einfeldningslegan áróður gegn Ísrael. Sér í lagi nú þegar gyðingahatur fer sívaxandi í Evrópu.

Sjálfur held ég að greining Guðmundar Steingrímssonar á atriðinu í Fréttablaðinu í morgun sé hárrétt. Hann túlkar það þannig:

"Svartsýnisspámaðurinn Matthías tekur sér stöðu á goðsagnakenndu sviði og hrópar hið fornkveðna, eins og ótal bölsýnisspámenn fyrri tíma hafa gert, að heimurinn muni kollsteypa sér í hörmungar og myrkur, að allt sé fánýtt gagnvart eyðingarmætti hatursins. Mótsöngvarinn — með hárgreiðslu sem ég reyndi einu sinni að fá mér sjálfur með ömurlegum afleiðingum — er svo táknmynd hins eilífa og viðkvæma blóms fegurðarinnar, sem er fórnað á eyðingaraltari myrkursins.

Þetta er sterk mynd. Þetta öskur hefur oft verið hrópað. Það sem blasir við í mínum huga er hins vegar sú niðurstaða, að þrátt fyrir máttugt öskur hatursins, þá mun hatrið aldrei sigra. Það má sín líka lítils, eins og fegurðin og ástin."

Þessi boðskapur er sterkur og magnaður. Hann á skilið að heyrast og hann er sérstaklega viðeigandi nú þegar öfgahreyfingum er að vaxa fiskur um hrygg.

Verði hljómsveitinni vísað úr keppni vegna misráðins áróðurs gegn gestgjafalandinu, mun hann ekki heyrast.

Ísraelar óttast Hatara