Til hvers er skipulagsvaldið?

Eigi hömlur á athafnasemi borgaranna einhvers staðar við er það í skipulagsmálum. Það er ástæða þess að alvöru borgaryfirvöld marka sér skýra stefnu í slíkum málum þar sem leitast er við að skapa umhverfi sem eftirsóknarvert er að búa í.

En í Reykjavík virðist þetta grunnsjónarmið alveg hafa farið forgörðum. Miðborginni er umturnað, að því er virðist, fyrst og fremst í þágu fjárfesta í hótelrekstri. Í stað hins lágreista miðbæjar sem við eigum að venjast, og sem ferðamenn sækja raunar í, hefur Kvosin verið fyllt af allt of háum hótel- og skrifstofubyggingum með viðeigandi skuggasundum þar sem aldrei nýtur sólar. 

Ofan í kaupið er svo almenn verslun hrakin burt af svæðinu með lokun gatna, sem leiðir til þess að almenningur hættir einfaldlega að sækja þjónustu á svæðið. Það fyllist þess í stað af lundabúðum. Þetta sést glöggt á Laugaveginum sem er farinn að minna meira á Rue de Rivoli í París, með minjagripaverslun við minjagripaverslun, en venjulega verslunargötu í evrópskri miðborg.

Það er auðvitað enginn vafi á að peningar ráða hér miklu. En það má heldur ekki gleyma þeim áhrifum sem ofstækisfullar skoðanir sumra borgarfulltrúa hafa haft, auk, vitanlega, gamalkunns sinnuleysis og venjulegrar heimsku.

Peningar ráði of miklu í borgarskipulagi