Hvar liggur sönnunarbyrðin?

Meginspurningin í þessu máli líkt og svo mörgum öðrum, er þessi:

Hvað veitir einum manni rétt til að banna öðrum að aðhafast það sem hann lystir, svo fremi að hann skaði ekki aðra og takmarki ekki með því sama frelsi þeirra?

Hvers vegna ætti sumt fólk að hafa slíkan rétt gagnvart samborgurum sínum?

Hvað veitir því hann? Guð, kynþátturinn, kynið, menntunin, auðurinn, gáfurnar? Eða eitthvað annað?

Með öðrum orðum - hvernig rökstyðja stjórnlyndispáfar þá afstöðu sína að almenn mannréttindi nái ekki yfir alla, aðeins suma? Að sumir séu "jafnari en aðrir" eins og svínið sagði forðum?

„Æi, elsku Brynjar minn“

Athugasemdir

[Elfar Aðalsteinn Ingvarsson (IP-tala skráð) 5.2.2017 kl. 21:03]

Þannig að þú lítur á hlutina þannig, Þorsteinn, að engin ástæða sé nægileg til þess að takmarka kaup eða sölu með nokkra vöru svo lengi sem viðskipti einstaklingsins með vöruna skaði ekki þriðja aðilla?

Eða eru einhver takmörk í þínum huga?

[Þorsteinn Siglaugsson, 5.2.2017 kl. 23:57]

Spurningin er sú hvað ætti að gefa einum manni rétt til að segja öðrum fyrir verkum.