Hvar liggur sönnunarbyrðin?

Meginspurningin í þessu máli líkt og svo mörgum öðrum, er þessi:

Hvað veitir einum manni rétt til að banna öðrum að aðhafast það sem hann lystir, svo fremi að hann skaði ekki aðra og takmarki ekki með því sama frelsi þeirra?

Hvers vegna ætti sumt fólk að hafa slíkan rétt gagnvart samborgurum sínum?

Hvað veitir því hann? Guð, kynþátturinn, kynið, menntunin, auðurinn, gáfurnar? Eða eitthvað annað?

Með öðrum orðum - hvernig rökstyðja stjórnlyndispáfar þá afstöðu sína að almenn mannréttindi nái ekki yfir alla, aðeins suma? Að sumir séu "jafnari en aðrir" eins og svínið sagði forðum?

„Æi, elsku Brynjar minn“